Κεντρικό ζήτημα στην εν λόγω απόφαση για τη διόρθωση ανακριβούς κτηματολογικής

εγγραφής αναδεικνύεται η αναφορά του ενάγοντα στον χρόνο κτήσης του δικαιώματος

κυριότητας, καθώς ως κρίσιμος χρόνος για την ύπαρξη του εμπράγματου δικαιώματός του

είναι όχι αυτός της έγερσης της κτηματολογικής αγωγής, αλλά της έναρξης του

Κτηματολογίου στην εν λόγω περιοχή. Ειδικότερα, είναι απαραίτητο να αναφέρεται στο

δικόγραφο ότι ο πραγματικός δικαιούχος απέκτησε την κυριότητα του επίδικου ακινήτου

με πρωτότυπο ή παράγωγο τρόπο πριν από την έναρξη του Εθνικού Κτηματολογίου στην

επίμαχη περιοχή και κατά το χρονικό αυτό σημείο το είχε στην κυριότητά του. Εν

προκειμένω, απαιτείται το δικαίωμα κυριότητας να έχει καταστεί ολοκληρωμένο σύμφωνα

με τις προϋποθέσεις που ο νόμος απαιτεί για τη σύστασή του, ώστε να είναι πλήρες. Για τη

βασιμότητα, λοιπόν, της αγωγής πρέπει ο ενάγων να έχει καταστεί κύριος με οποιονδήποτε

νόμιμο τρόπο είτε βάσει σύμβασης ή κληρονομικής διαδοχής είτε με τακτική ή έκτακτη

χρησικτησία προτού σηματοδοτηθεί η έναρξη της του Κτηματολογίου στην περιοχή του

ακινήτου του. Καθώς, λοιπόν, αυτή ποικίλει από περιοχή σε περιοχή συνακόλουθα

ποικίλλει και ο χρόνος κτήσης του εμπράγματου δικαιώματος, με αποτέλεσμα να

αποκλείεται η αναγνώριση των δικαιωμάτων που συστάθηκαν ή μεταβλήθηκαν για πρώτη

φορά μετά τον κρίσιμο αυτό χρόνο και σε αντίθετη περίπτωση αυτή να απορρίπτεται ως μη

νόμιμη. Μάλιστα, ας σημειωθεί ότι χαρακτηρίζεται αντισυνταγματική η ρύθμιση του α. 6

παρ.3 στοιχείο στ που προβλέπει ότι για την κτήση κυριότητας επί ακινήτου βάσει έκτακτης

χρησικτησίας, η εικοσαετής νομή πρέπει να συμπληρωθεί κατά τη συζήτηση της αγωγής,

ενώ ορθό κρίνεται η νομή να έχει συμπληρωθεί κατά την έναρξη του Κτηματολογίου στην

περιοχή. Η υπό μελέτη απόφαση υπερθεματίζει την νομολογιακή εκδοχή των δικαστηρίων

που κρίνουν ότι η εν λόγω διάταξη προσκρούει στις αρχές της ισότητας και της προστασίας

της ιδιοκτησίας που χαίρουν συνταγματικής προστασίας.